Kanapka ze szparagami, jajkiem w koszulce i grzybami

Te kanapki ze szparagami, jajkiem w koszulce i grzybami przygotowałam po motywach jajek Benedykta, tylko w rozszerzonej i nieco zmienionej wersji. Danie jest niezwykle smaczne i doskonale nadaje się, żeby komuś zaimponować. Jednak uprzedzam, że to danie, choć nie jest zbyt skomplikowane w przygotowaniu, to wciąż zajmuje trochę czasu. Niemniej jednak jego wyjątkowy smak z powodzeniem rekompensuje cały trud: chrupiący i podrumieniony chleb, soczyste grzyby i jaskrawe szparagi połączone ze słoną bryndzą, kremowymi jajkami pod gęstym, bogatym sosem o kwaśnym posmaku. Całość zwieńczona aromatycznym koperkiem! Potrawa jest nieprzyzwoicie pyszna! Nawiasem mówiąc, w sezonie na fasolkę szparagową takie kanapki można przygotować właśnie z nią.

A teraz trochę o technicznych niuansach, ponieważ występują w tej potrawie. Jajka w koszulce można ugotować wcześniej, nawet poprzedniego dnia i przechowywać w misce z zimną wodą. Jeśli ktoś gotuje dzień wcześniej, to trzeba je przechowywać w lodówce. W momencie, gdy jajka trzeba podawać, wtedy trzeba je zanurzyć na 1-2 minuty w misce z dużą ilością wrzącej wody. Jajka pomału się rozgrzeją, a ich smak i konsystencja będzie, jak świeżo ugotowanych. Jest to bardzo wygodne, zwłaszcza gdy są goście na śniadanie. Nie wolno tylko przetrzymać jajek we wrzącej wodzie, ponieważ w taki sposób można je dogotować na twardo i cały wysiłek otrzymania idealnie ugotowanego jajka w koszulce spełźnie na niczym.

Jeśli chodzi o sos holenderski, to również można go przygotować z wyprzedzeniem i wystudzić, co spowoduje, że znaczne zgęstnieje. Jeśli sos był w lodówce, wtedy można go podgrzać na kąpieli wodnej, stale mieszając. Trzeba tylko pamiętać, że naczynie z sosem trzeba umieścić na zimnej kąpieli wodnej. Można też po prostu dolać niewielką ilość wrzącej wody, stale mieszając, jeśli sos miał temperaturę pokojową. Niewielka ilość wody nie zaszkodzi sosowi, a nieco go rozrzedzi. Do sosu, który był przechowywany w lodówce, można dodać trochę wrzątku, co przyspieszy proces podgrzewania, ale nie zaszkodzi sosowi. Najważniejsze, żeby robiąc to wszystko, stale mieszać sos, aby nie było rozwarstwienia i z drugiej strony pilnować, żeby sos się nie przegrzał, ponieważ się rozwarstwi i zwarzy. Wynika z tego, że wszystko trzeba robić świadomie, zdając sobie sprawę, co się odbywa. To samo najlepiej stosować również w życiu :-).

Co do reszty, to wszystko jest proste. Grzyby można używać prawie dowolne, które są szybkie w przygotowaniu. Tak więc leśnych grzybów, które trzeba wstępnie ugotować, nie można tutaj użyć, ponieważ będą miały zupełnie inną konsystencję. Można wykorzystać borowiki, ponieważ nie trzeba ich wstępnie gotować i można od razu przejść do smażenia. Ja do zrobienia tego dania użyłam grzybów eryngów, czyli boczniaków mikołajkowych (można je znaleźć w supermarketach), które smakują jak połączenie borowików z grzybami shiitake (twardnik japoński), ale mają bardziej elastyczną konsystencję. Można też użyć zwykłych pieczarek i też będzie bardzo smacznie. Najważniejsze, żeby nie bać się silnego ognia, ponieważ dzięki temu grzyby się rumienią, a nie duszą. Tak będzie niesamowicie smacznie! Sami spróbujcie!

Jeśli chodzi o szparagi, to można je blanszować, tak jak ja albo można też je szybko upiec w 200ᵒС. W obu przypadkach będzie smacznie. Jest tam tyle wyrazistych dodatków, że inaczej być nie może.