Guacamole

        Istnieje sporo kontrowersji na temat tego, jaki powinien być prawdziwy sos guacamole, ale jest ona tylko poza granicami Meksyku. Kiedy zapytałam meksykańskich przyjaciół, co to za sos? Otrzymałam odpowiedź, że dla nich ten sos jest niemal synonimem awokado. A w samym Meksyku, często awokado uciera się z solą i sokiem z limonki. Guacamole można też spotkać z dodatkiem czosnku i kuminu.

        NAJWAŻNIEJSZA ZASADA: Awokado powinno być dojrzałe, w przeciwnym razie sos nie osiągnie pożądanej konsystencji. Warzywo powinno być miękkie w dotyku, ale bez przebarwień. (Któregoś razu na rynku próbowano mi wcisnąć awokado, które było już w połowie drogi do śmietnika, twierdząc, że jest bardzo dojrzałe i najlepsze do spożycia:-)). Istnieją ciemne odmiany awokado o nazwie Hass, które charakteryzuje kolor od ciemnobrązowego do czarnego i grubsza skóra. Dla mnie są najsmaczniejsze! W Polsce można je znaleźć, ale nie w każdym supermarkecie.

          Podróżowałam po Meksyku z przyjaciółmi prawie 3 tygodnie i byliśmy w różnych regionach. Jedliśmy 3 razy dziennie, a czasami więcej. Biorąc pod uwagę to, że guacamole prawie zawsze było podawane do stołu, tylko raz widziałam ten sos z kawałkami posiekanej cebuli.  Natomiast guacamole z plastrami pomidora lub – co gorsza – papryki nigdzie w Meksyku nie widziałam, a właśnie taki sposób podania można spotkać w ukraińskich restauracjach (okropność).

          Guacamole podaje się z tacos do ryb lub mięsa. Spożywa się ten son z chipsami z tortilli lub nachos i prawdę mówiąc, serwowany jest prawie zawsze i do wszystkiego. Bardzo zdrowy, łatwy w przygotowaniu sos!