Książka kucharska „Prosto” (ang. Simple)

Yotam Ottolenghi to autor książki, o której dzisiaj piszę. Autor wywodzi się z Jerozolimy z żydowskiej rodziny. Jest synem włoskiej Żydówki i niemieckiego Żyda. Yotam jest homoseksualistą. Stygmatyzacja i brak tolerancji w tradycyjnej Jerozolimie początkowo doprowadziły do ​​przeprowadzenia się do bardziej otwartego Tel Awiwu a później do Wielkiej Brytanii, gdzie ze studenta literatury i filozofii zmienił się w szefa kuchni. Obecnie ma 6 popularnych punktów gastronomicznych w dynamicznym Londynie, napisał 7 książek kucharskich (ja mam już 4) i każda z nich od razu stawała się bestsellerem, a jego styl gotowania zyskał popularność na całym świecie. Nie będę ukrywać, że jego kulinarny styl również wpłynął na moje gotowanie. We wszystkich przepisach używa ziół i przypraw, co sprawia, że smak wszystkich jego potraw jest absolutnie niesamowity i zadziwiający. Jego kulinarny styl tak bardzo mi się podoba, że postanowiłam w tym miesiącu opisać jedną z jego książek pt.: „Prosto” („Simple” by Yotam Ottolenghi). Moje wieloletnie doświadczenie w pracy nad kulinarną stroną Picante Cooking podpowiada mi, że czytelnicy najbardziej lubią proste dania, a także słodkości i wypieki oraz czasem sałatki :-). 

Tak więc książka „Prosto” to kolejna unikalna pozycja Yotama Otolenghi i trudną ją porównywać z książkami Jamie Olivera odnoszących się to prostych dań. To, co u Yotama jest proste, u Jamiego jest prawie świątecznym daniem, chociaż oboje grzeszą długą listą składników. Sama nazwa SIMPLE (czyli „prosto”) jest rozszyfrowana na początku książki, gdzie każda litera ma swoje własne znaczenie. Następnie tymi literami jest oznaczony ten czy inny przepis autora. Tak więc:

- S – Short on time – czyli zajmuje mało czasu. Dania, które będą na stole nie później niż 30 minut od momentu rozpoczęcia przygotowania.

- I – 10 ingredients or less – 10 składników lub mniej – cały Yotam Ottolenghi, ponieważ uważa, że 10 składników w potrawie to bardzo mało. Często w innych swoich książkach w przepisach używa w jednym tylko daniu 3-4 rodzaje ziół, 5 przypraw, 2 kwaśne składniki, 2 słodkie ingredienty, a jeszcze nie przeszliśmy do głównych składników. Tak więc można powiedzieć, że w tej książce naprawdę zachował wstrzemięźliwość :-). Wiele przepisów było oznaczone literą „I”.

-M – Make ahead – zrób z wyprzedzeniem, czyli dania, które można w całości lub częściowo przygotować wcześniej. Nie ma ich zbyt wiele w książce, ponieważ Ottolenghi ceni świeżość, co dobrze rozumiem, ponieważ zioła czy też warzywa liściaste źle się przechowują.

-P – Pantry – Spiżarnia – czyli dania, które można ugotować z tego, co znajduje się w spiżarni. Od razu napiszę, że tradycyjna polska spiżarnia różni się od spiżarni Yotama. Autor od razu pisze to, co jest w jego spiżarni:

Oliwa z oliwek       Cytryny                 Konserwy strączkowych (fasola, ciecierzyca)

Masło                     Jogurt grecki        Mąki

Parmezan              Jajka                      Zioła

Czosnek                Suchy Makaron    Tuńczyk w puszce

Anchois                 Cebula                   Ryż

Następnie podaje listę bardziej egzotycznych składników, które Yotam Ottolenghi lubi używać w swojej kuchni, ale jego zdaniem nie są już standardowe w spiżarni.

-L – Lazy – Leniwe – czyli potrawy, które jeśli można tak powiedzieć, robią się same, gdy wy zajmujecie się swoimi sprawami. Moje ulubione, ponieważ coś, co się dusi lub piecze staje się smaczniejsze z każdą minutą, a wy nie stoicie cały dzień przy palniku. (Niech was nie zmyli moja szalona miłość do gotowania. Pomimo tej pasji też lubię, gdy jest łatwo i smacznie!)

-E – Easier than You think – łatwiej niż myślisz. Jest to kategoria nietypowych, a czasem nawet wyszukanych przepisów, które są tak naprawdę prostsze, niż się wydaje, a ich przygotowanie nie zajmuje dużo czasu ani pracy.

Przyznaję, że ten podział, choć jest dobry, to sama nie zwracałam na niego uwagi i nie rozszyfrowywałam tych liter nad każdym daniem. Po prostu ja czytam książki kucharskie nieco inaczej niż większość ludzi. Sama czytam od pierwszej do ostatniej strony i oceniam przepisy według listy składników, techniki przygotowania i połączeń tychże składników. Nawiasem mówiąc, u Ottolenghi zawsze jest niezwykle. Dzięki tej książce odkryłam takie połączenie jak ocet sherry i imbir (taki sobie hiszpańsko-orientalny fusion), jabłka i makaron ryżowy czy też fettuccine i meksykańskie chili ancho. A już się wydawało, że kuchnia fusion została całkowicie wyparta przez gotowanie z lokalnych składników. Kuchnia Ottolenghiego to jeden wielki światowy fusion z akcentem Bliskiego Wschodu i każda kolejna książka autora jest tego potwierdzeniem, a „Simple” nie jest wyjątkiem.

W tej książce jest też tradycyjny podział na rozdziały, który jest następujący:

1) Brunch (późne śniadanie, połączenie śniadania i obiadu (Breakfast + Lunch = Brunch));

2) Surowe warzywa;

3) Warzywa poddane obróbce termicznej;

4) Ryż, zboża i rośliny strączkowe;

5) Makarony;

6) Mięso;

7) Ryby;

8) Puddingi (a właściwie desery).

Są też dodatkowe rozdziały, takie jak:

- Warianty codziennego menu;

- Menu na święta;

- Składniki Ottolenghi (te niezwykłe, które bardzo lubi, jest tam ich dokładny opis);

- Lista alfabetyczna;

- Podziękowania.

Zanim przejdziemy do zakończenia i podsumowania książki, napiszę jeszcze kilka słów o niektórych niezwykłych składnikach, które lubi Ottolenghi. Można je znaleźć w przepisach w tej książce, aczkolwiek występują rzadko. Może ktoś odkryje coś nowego.

Papryczka chili Urfa w płatkach, czy też Urfa Biber z tureckiego. Papryczka chili, która prawie zawsze jest sprzedawana w postaci posiekanych płatków i pochodząca z tureckiego miasta Urfa. Papryczka, która ma prawie czarny wygląd i bardzo niezwykły smak oraz aromat. Żeby uzyskać ten aromat, rolnicy obserwują etapy dojrzewania papryczki, odpowiednio wcześnie zrywają, suszą na słońcu, przykrywają na noc, dalej suszą i ponownie przykrywają tak, aby papryczka nie tylko się suszyła, ale również fermentowała i „pociła się”, co sprzyja wydobywaniu się na powierzchnię aromatycznych olejków. Dzięki temu papryczka Urfa Biber ma taki bajeczny smak, lekko czekoladowy z aromatem dymu. Po raz pierwszy przypadkowo odkryłam ją, będąc w Turcji, analizując półki supermarketów (wszyscy mamy najważniejsze punkty podróży, ja odwiedzam rynki, supermarkety itp.). Kupiłam z ciekawości, co to za „palona” papryczka chili i byłam zachwycona. Ten składnik można znaleźć w tureckich sklepach lub sklepach internetowych z orientalnymi produktami.

Różana pasta Harissa. O północnoafrykańskiej paście Harissa, którą ławo można zrobić samemu w domu, już pisałam wcześniej. Ta różana pasta Harissa jest również używana, ale są do niej dodawane świeże liście róży herbacianej, dzięki czemu pasta zyskuje kwiatowy aromat, a jej ostrość nieco się łagodzi i trochę uszlachetnia. Można ją używać tak samo, jak zwykłą pastę Harissa, do duszonych potraw, nacierania pieczeni, robienia sosów itp.

Czarny czosnek lub też czosnek, który w procesie fermentacji w wysokich temperaturach i odpowiedniej wilgoci czernieje, a jego smak staje się podobny do suszonych śliwek. Technologia robienia takiego czosnku została wymyślona w Korei. Sam czosnek ma tak wiele właściwości zdrowotnych, że szkoda pisać i zapewnia prawie nieśmiertelność. Co ciekawe, taki czosnek można już kupić u nas w sklepach internetowych, który jest robiony zgodnie ze wschodnią technologią. Zrobienie samemu w domu takiego czosnku może się okazać zbyt drogie, ponieważ przez około miesiąc trzeba mieć włączony piekarnik i zapewnić odpowiednią wilgotność. Wydaje mi się, że warto chociaż raz go spróbować.

No cóż, to chyba wszystko na temat książki „Prosto” („Simple” by Yotam Ottolenghi). Książka jest wartościowa, pełna pomysłów i kulinarnych ciekawostek, które przeniosą was w świat kulinarnych fantazji, jeśli jesteście otwarci na nowinki. Chciałoby się dodać bezpowrotnie, ponieważ po przeczytaniu i gotowaniu według przepisów z książek Ottolenghi, wasze umiejętności zmienią się na zawsze. I to dobrze, ponieważ życie to ciągły ruch i zmiany, które powinny zachodzić we wszystkim.

Jeśli ktoś lubi wyraziste smaki, niezwykłe połączenia smakowe i kuchnię Bliskiego Wschodu, to ta książka jest dla niego. Ba, powiem więcej, że sama nie lubię klasycznej kuchni Bliskiego Wschodu, ponieważ te smaki mnie nie fascynują, ale przepisy Yotama Ottolenghi sprawiły, że spojrzałam na tę kuchnię innymi oczami. Wielkie dzięki mu za to, a dla was rekomendacja! -)