Jesiotr w winie pod śmietanowo-musztardowym sosem

     Wielokrotnie już byłam proszona, dosłownie o jakikolwiek przepis na jesiotra. Po raz pierwszy tę rybę spróbowałam przypadkowo w Polsce. Jesiotr pojawił się domu mojej teściowej, jako wynik wędkowania mojego taty z moim teściem. Złapali jesiotra i teściowa po prostu go usmażyła. Przyznaję się, cały ten śluz i galaretowate resztki na patelni zabiły we mnie możliwość obiektywnej oceny samego mięsa, które jest uważane za przysmak. W związku z powyższym, żeby przygotować tę rybę musiałam się do tego trochę zmusić. No, ale jeśli czytelnicy proszą, to znaczy, że trzeba zrobić, ponieważ swoich czytelników lubię i szanuję! Dlatego zrobiłam!

      Pierwszą rzeczą, którą postanowiłam to dobrze odmoczyć rybę. Wino nadało się do tego idealnie, które lekko zmiękczyło specyficzny smak jesiotra i wyciągnęło nadmiar śluzu. Stosunkowo szybkie zapiekanie w wysokiej temperaturze, zachowało soczystość mięsa, a wino z warzywami, na których piekł się jesiotr, stworzyły idealną aromatyczną bazę dla kremowego sosu do ryby. Powiem Wam, że pomimo tego, że po raz pierwszy przygotowałam jesiotra, to na pewno nie ostatni! Wszystko się udało, biorąc pod uwagę fakt, że jesiotra przygotowywałam po raz pierwszy, ale z pewnością siebie podeszłam do procesu. Można powiedzieć twórczo, nie czytając wcześniej "sprawdzonych" przepisów w książkach lub w Internecie.

      Jeszcze kilka słów o technologii, wiele źródeł rekomenduje sparzyć rybę i nożem usunąć w kierunku od ogona do głowy tzw. tarczki kostne, którymi w pięciu rzędach pokryta jest ryba. Jednak według mnie, to nic nie wnosi do potrawy, a wręcz psuje efektowny wygląd jesiotra pozbawiając potrawę estetyki. (Inna sprawa, jeśli na przykład będzie gotować z jesiotra zupę lub dusić jego mięso (dla mnie duszona ryba w jakiejkolwiek postaci to kulinarne tabu)). Co innego usunięcie toksycznego szpiku kostnego u ryb z rodziny jesiotrowatych, który zastępuje kręgosłup. Przeważnie jesiotry dostępne w sklepach są już pozbawionego tego toksycznego szpiku. Piszę na wypadek gdybyście mieli do dyspozycji świeżo złowionego jesiotra. W dawnej rosyjskiej kuchni toksyczny szpik kostny ryb jesiotrowatych oczyszczało się (jak to zrobić nie mam pojęcia), dalej suszyło, mieliło i dodawało do bułeczek z nadzieniem. Ja czegoś podobnego nie zamierzam robić, dlatego po prostu usuwam i wyrzucam toksyczny szpik kostny.

      Żeby przygotować pieczonego jesiotra w całości, trzeba go wypatroszyć i usunąć szpik kostny (jak to zrobić czytajcie dalej w przepisie) i starannie umyć rybę.