Nadziewane pierniczki w czekoladzie

Te miękkie pierniczki z dojrzewającego staropolskiego ciasta nadziewane śliwkowym powidłem i pokryte czekoladą to nasz ulubiony tegoroczny przepis na przedświąteczne wypieki. W sezonie przedświątecznym w polskich sklepach i supermarketach półki łamią się pod ilością różnego rodzaju pierników. Jednak to, co jest sprzedawane w sklepach, w żaden sposób nie może równać się z bardzo aromatycznymi, korzennymi i miękkimi pierniczkami własnej roboty. W tym roku, ku wielkiej radości mojego męża, w końcu udało mi się je zrobić. U nas w kuchni znajduje się duże czerwone pudełko na pierniczki, które jest podzielone na segmenty i chociaż wyszło tych pierniczków dość sporo i nawet trochę udało mi się rozdać, to miejsce przeznaczone na nie jest już prawie puste. Za słowami mojego męża "na te pierniczki zawsze znajdzie się miejsce" (nawet po obfitym posiłku i wspaniałym deserze, który robiłam do lutowego numeru czasopisma "Nowoczesna kuchnia"). Te pierniczki na pewno spodobają się wszystkim miłośnikom tego typu wypieków. Oprócz ich wyjątkowego smaku zachwyca także konsystencja, która jest dosłownie bajeczna! Pierniczki wyszyły mięciutkie i bardzo delikatne.

Większość z was już się prawdopodobnie sama domyśliła, że te pierniczki robi się z tego samego ciasta, z którego powstaje staropolski piernik. Z tą tylko różnicą, że dla tych pierniczków, ciasto się cienko rozwałkowuje. Proszę się tego nie bać, ponieważ ciasto później ładnie wyrasta. Jest to zarówno jego plus, jak i minus, który polega na tym, że ciasto nie zachowuje pożądanego kształtu po upieczeniu. W związku z tym warto wybierać proste kształty dla pierników. Mogą to być na przykład koła, prostokąty, proste domki lub serca. W Polsce są to najpopularniejsze kształty dla pierniczków.

Uwaga, ciasto jest bardzo lepkie, rwie się i trudno z nim pracować, ale jest to możliwe. A teraz kilka pozytywnych kwestii. Z racji tego, że są to małe pierniczki, a nie duży cały piernik, to roboczą powierzchnię można posypać mąką, nawet hojnie. Najważniejsze to żeby po ostatecznym wykrojeniu pierników usunąć nadmiar mąki z ich powierzchni. Z tym zadaniem dobrze sprawi się kuchenny pędzelek. Nawiasem mówiąc, rozwałkowywanie ciasta pomiędzy dwoma arkuszami pergaminu tutaj się nie sprawdzi, ponieważ ciasto nie oderwie się od papieru :-). Tak więc trzeba posypać mąką powierzchnię i szybko pracować! Jeśli ciasto zacznie się nagrzewać, wtedy zrobi się jeszcze bardziej lepiące. W związku z tym starajcie się nie przedłużyć całej zabawy, obserwując temperaturę ciasta i pracować z nim szybko.

I jeszcze kilka słów o pokrywaniu czekoladą. Pierniczki w zasadzie można w ogóle niczym nie pokrywać i też będą smaczne, ale z czekoladą będą jeszcze smaczniejsze i bardziej tradycyjne. Nie myślałam, że to kiedyś napiszę, ale według mnie czekoladę przed pokrywaniem pierniczków lepiej nie temperować. Temperowana czekolada jest bardziej błyszcząca, gładsza i jest po prostu twardsza, a do tego rozmazuje się przy dotyku. I jest to jej problem, ponieważ te pierniczki są tak mięciutkie i delikatne, że taka czekoladowa błyszcząca skorupka psułaby ogólne wrażenie. W związku z tym radzę, żeby rozpuści czekoladę i od razu nią polewać pierniczki, bez zabawy ze schładzaniem i ponownym podgrzewaniem, ale są to tylko moje własne preferencje.