Naleśniki Suzette (fr. Crêpes Suzette)

To zdecydowanie najsmaczniejsze danie z naleśników, które miałam okazję próbować. Po prostu nie można zatrzymać się na jednym naleśniku i chcę się więcej i więcej. Naleśniki Suzette czy też po francusku crêpes Suzette to słynne francuskie klasyczne danie, które zawiera w sobie cienkie naleśniki duszone w gęstym pomarańczowo-karmelowym sosie, który zazwyczaj poddaje się flambirowaniu na oczach tych, którzy będą spożywać potrawę. Naleśniki polewa się mocnym pomarańczowym likierem i podpala. Jest to niezwykły widok i wspaniały smak. Nawet jeśli wszystko się uprości i naleśniki Suzette zamiast likierem poleje się brandy albo w ogóle pominie się alkohol, to nadal potrawa będzie niesamowicie smaczna. Jest to sprawdzona informacja, ponieważ dla dzieci zrobiłam to danie bez alkoholu i wyszło równie smacznie. Chwała tym, którzy wymyślili to danie. Jak zawsze ze wszystkimi klasycznymi daniami kuchni światowej również i tutaj jest zagmatwana sytuacja. Jedna z wersji mówi o tym, że naleśniki Suzette zostały przypadkowo wymyślone przez młodego asystenta kelnera Henri Charpentiera w Monte Carlo w Café de Paris w 1895 roku. Podobno przypadkiem podpalił on potrawę podawaną księciu Walii, przyszłemu królowi Edwardowi VII. Przyszłemu królowi miało tak zasmakować to danie, że nakazał nazwać je imieniem swojej uroczej towarzyszki Suzette. Znając całą restauracyjną złożoność hierarchii we Francji i w krajach pod jej wpływem kulturowym, jest mało prawdopodobne, aby pomocnik kelnera mógł obsługiwać taką osobistość jak książę Walii. Inna wersja mówi o tym, że to danie zostało wymyślone i nazwane na cześć popularnej w tamtym czasie francuskiej aktorki Suzanne Rayhenberh, który miała pseudonim „Suzette”. Jest jeszcze kilka innych wersji, ale nie chcę przedłużać wstępu do naleśników Suzette.

Naleśniki Suzette są łatwiejsze w przygotowaniu, niż mogłoby się wydawać. Ważne, aby dobrać patelnię o odpowiedniej wielkości, która pomieści wszystkie naleśniki. Można je też przyrządzać nie po 6 sztuk, a powiedzmy po 4, wykładając na dnie standardowej okrągłej patelni. Będzie wtedy trochę więcej sosu, co jest tylko na plus, ponieważ jest on tak pyszny, że można go jeść łyżką.

Wkładając na patelni złożone naleśniki, trzeba koniecznie zamoczyć ich obie strony, żeby naleśniki całkowicie się namoczyły w sosie, a nie tylko podsmażyły się z jednej strony. W tym celu należy wykładać naleśniki jeden po drugim i starannie zanurzać je w sosie. Wygodnie to robić kuchennymi szczypcami.

Czy polewać alkoholem, czy też nie pozostawiam wam do wyboru. We flambirowaniu nie ma nic skomplikowanego, a ilość likieru jest mała, żeby stanowić jakieś zagrożenie. Ogień będzie tylko na powierzchni naleśników, jeśli wszystko zostanie zrobione prawidłowo. Naleśniki przed polaniem alkoholem powinny być bardzo gorące, a po polaniu trzeba je natychmiast podpalić, zanim alkohol zacznie wyparowywać. Aby mieć pewność, że alkohol się na pewno podpali, można go nieco podgrzać w małym naczyniu przed polewaniem naleśników Suzette.