Chia pudding z malinami i granolą

Pomimo że wszystko robi się bardzo prosto, a przepisów na chia pudding jest mnóstwo, to u mnie wyszedł on, jak należy dopiero za trzecim razem, spełniając moje wymagania co do idealnego puddingu. A wszystko przez prawidłowe proporcje. Wreszcie udało mi się uzyskać idealny stosunek niesamowitych nasion chia i płynu. Tak na marginesie, nasiona chia (czyli nasiona szałwii hiszpańskiej) to w miarę tani super food, który już od dawna zjednał sobie zwolenników zdrowego odżywiania i fitnessu. Te nasiona zawierają rekordową ilość różnych niezbędnych mikroelementów, elektrolitów i nie tylko. Nasiona chia pomagają schudnąć oraz normalizują poziom cukru i cholesterolu we krwi. A do tego nasiona chia to po prostu ciekawy i niezwykły produkt. Moje dzieci nie znają tych wszystkich korzystnych właściwości, ale chętnie rozgryzają spęczniałe i chrupiące nasionka. Chia pudding to niezwykle prosty deser i dziś proponuję wam jedną z moich interpretacji tego deseru w idealnych proporcjach. Tym razem na mieszance dwóch rodzajów mleka, z malinami i domową granolą.

Dla przygotowania tego deseru można użyć absolutnie dowolnego płynu, niekoniecznie krowiego lub roślinnego mleka. Ja wykorzystałam mieszaninę mleka kokosowego i migdałowego, ponieważ lubię połączenie tych smaków. Oczywiście można też użyć jednego z nich. Czasami jestem pytana o zawartość tłuszczu w mleku kokosowym, którego używam. Zwykle jest to 17% i ta ilość jest dość standardowa. W niektórych krajach istnieje podział na kokosową śmietankę i mleko kokosowe. Zwykle w takim przypadku mleko jest mniej tłuste, a śmietanka znacznie tłuściejsza, ale czy szukanie jest w ogóle konieczne? Wystarczy kupić standardowe mleko kokosowe, najczęściej tajskie i gdy trochę postoi w lodówce, wtedy się rozwarstwi. Wierzchnia warstwa to jest właśnie tłusta śmietanka, a dolna – mleko. Dla wszystkiego, co gotuję na mleku kokosowym, używam właśnie takiego produktu, wstrząsając go dobrze przed użyciem, żeby wszystko się zmieszało.

Jeśli chodzi o nasiona chia, to jest ono dostępne prawie w każdym sklepie ze zdrową żywnością, a ostatnio widziałam je nawet w zwykłym supermarkecie. Wystarczy świadomie poszukać i popytać. Niektórzy piszą, że zwykły len daje nie gorszy efekt, ale ja powiedziałabym, że jest nieco gorszy, ponieważ ma słabsze właściwości zagęszczające i nie ma przyjemnego, lekko orzechowego smaku, który posiada chia. Nie jestem zwolenniczką różnych super foodów (to wielomilionowy biznes z dobrym marketingiem), ale testuję wszystko z zawodowej ciekawości. Nasiona chia mi się podobają, ponieważ mają przystępną cenę i w przeciwieństwie do komosy ryżowej, nie kojarzą się z różnymi katastrofami humanitarnymi (kto jeszcze nie wie, to informuję, że z powodu wielkiej popularności komosy ryżowej na świecie i umiejętnemu marketingowi, cena tego produktu wzrosła tak bardzo, że stała się nieosiągalna dla etnicznej grupy w Ameryki Południowej, która jadła ją od setek lat). Z nasionami chia nie jest powiązany żaden ludzki dramat. W związku z tym, dlaczego nie spróbować?

I jeszcze kilka słów o konsystencji. W większości przepisów, z którymi się spotykacie, stosunek ilości nasion do płynu będzie nieco inny. Sama wolę nieco większą ilość nasion w stosunku do płynu, dlatego podane w przepisie proporcje faktycznie dają potrzebną konsystencję puddingu. Gdy stosowałam nieco mniejszą proporcję nasion do płynu, wtedy nawet po 18 godzinach pęcznienia pudding wychodził zbyt rzadki.